June 10, 2013

Interview - Ο "Προμηθέας Δεσμώτης" στο YOUR Music

Interview - Ο "Προμηθέας Δεσμώτης" στο YOUR Music

Journalist:  Ελευθερία Ζάβαλη
Photographers: Δανάη Παναγιωτίδη, John Metalman


Photo by Danae Panagiotidi



Ελευθερία Ζάβαλη:
Καλώς ήρθατε στο YOUR Music! Νίκο, ήταν δική σου ιδέα να κάνεις τον Προμηθέα Δεσμώτη σε σύγχρονο θέατρο. Από που προέκυψε η ιδέα και πόσο εύκολο ήταν να το φέρεις εις πέρας!?

Νικόλας Μίχας:
Το αρχαίο δράμα είναι κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ καιρό και παρακολουθούσα συχνά παραστάσεις του. Νομίζω ότι μέσα μου ωρίμασε η σκέψη του να κάνω και εγώ μία τέτοια παράσταση και επέλεξα να κάνω τον Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου, καθώς θεωρώ ότι είναι ένα έργο πάρα πολύ διαχρονικό, κλασικό μεν αλλά με ιδέες και αρχές που έπονται σε κάθε εποχή, πόσο μάλλον στη δική μας. Εξ αρχής είχα πάρα πολύ μεγάλη αγωνία για το πως μπορεί να γίνει αυτή η παράσταση σε ένα κλειστό χώρο, σε ένα πάρα πολύ μικρό θέατρο, με μία σύγχρονη αισθητική αναγκαστικά και μία απόδοση του έργου έτσι ώστε να είναι όμορφο, να το παρακολουθήσει ένας θεατής βλέποντας από κοντά τους ηθοποιούς με μία διαφορετική οπτική απ'ότι γίνεται συνήθως στους ανοιχτούς χώρους δηλαδή τα αρχαία θέατρα. Είναι μία σκέψη που μου ήρθε από το περυσινό καλοκαίρι και την δούλευα μαζί με πάρα πολλούς φίλους αλλά και συντελεστές της παράστασης, για το πως μπορεί να δομηθεί το κείμενο, ποια θα είναι η αισθητική του, η εικαστική άποψη πάνω στο έργο, πως θα είναι η υποκριτική, και δουλέψαμε πάρα πολλούς μήνες πάνω σε αυτό και άλλους 3-4 μήνες με τους ηθοποιούς, για να μπορέσουμε να στήσουμε την παράσταση, η οποία είναι μία λιτή και μινιμαλιστική απόδοση του έργου χωρίς να είναι υπερφορτωμένη, μένοντας στην ουσία και την αλήθεια του έργου χωρίς να βάζουμε στοιχεία που ξεφεύγουν από το αρχαίο δράμα.

Ελευθερία Ζάβαλη:
Για πόσο θα συνεχιστεί η παράσταση? Έχετε σκοπό να την συνεχίσετε από την νέα χρονιά?

Νικόλας Μίχας:
Η παράσταση τελειώνει στις 8 Ιούνη στο “Θέατρο Δια Δύο” (Γκάζι) και σκοπεύουμε να την συνεχίσουμε για κάποιες παραστάσεις και του χρόνου, γιατί ανέβηκε αρκετά αργά στην σεζόν, και θεωρούμε οτι υπάρχει ακόμα ένας κόσμος που ενδιαφέρεται να την δει και του χρόνου.


Ελευθερία Ζάβαλη:
Να αναμένουμε νέα αρχαία έργα στην σύγχρονη τους εκδοχή?


Photo by Danae Panagiotidi
Νικόλας Μίχας:
Ναι γενικά, το να δουλεύω κλασικά κείμενα και να τα φέρνω λίγο στο σήμερα, χωρίς όμως να πειράζω την ουσία και τον κώδικα του έργου, γενικά μου αρέσει να καταπιάνομαι με αυτά τα έργα. Θεωρώ ότι άμεσα θα υπάρξει και άλλο έργο, σε παρόμοιο στυλ με αυτό που κάνουμε τώρα.


Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποια είναι η γνώμη σου για τον κινηματογράφο? Να περιμένουμε και εκεί δουλειά σου?


Νικόλας Μίχας:
Ξεκίνησα από τον κινηματογράφο, μιας και σπούδασα σκηνοθεσία κινηματογράφου, οπότε τον αγαπώ τον κινηματογράφο, έχω κάνει κάποιες ταινίες μικρού μήκους, έχω στο μυαλό μου να κάνω και κάποια επόμενη δουλειά στον κινηματογράφο. Θεωρώ ότι είναι αρκετά πιο δύσκολο στις σημερινές συνθήκες να κάνεις μία ταινία όμορφη αν και υπάρχουν πολλές όμορφες και αξιόλογες ταινίες που έχουν γίνει με πολύ χαμηλό budget και πιο απλό τρόπο, αλλά θέλει μία πολύ καλή οργάνωση. Το θέατρο με έχει κερδίσει περισσότερο αυτή τη περίοδο, ενδεχομένως στο μέλλον θα υπάρχουν και κάποια project πάνω στον κινηματογράφο. Να πω όμως και πάλι εδώ, ότι πάντα στις παραστάσεις μου υπάρχει και video, οπότε δουλεύουμε πάντα και κινηματογραφικά, όπως και στον Προμηθέα Δεσμώτη. Οπότε δεν το αφήνω τελείως αυτό το κομμάτι ποτέ.



Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις στην παράσταση και πόσο εύκολο σου ήταν να το φέρεις εις πέρας?


Photo by Danae Panagiotidi
Μυριέλλα Κουρεντή:
Είμαι η Μυριέλλα και κάνω την Ωκεανίδα που ουσιαστικά  είναι ο χορός της τραγωδίας που έχει γράψει ο Αισχύλος, απλά ο Νικόλας Μίχας ήθελε να την ορίσει σκηνοθετικά ως ένα πρόσωπο. Επίσης κάνω και την μητέρα του Προμηθέα την Θέμις.
Από πολύ μικρή με ιντριγκάρανε τα αρχαία κείμενα. Η παιδεία μου μετέπειτα στη σχολή που μας έκανε μαθήματα η Ζωζώ Ζάρπα ήταν πολύ έντονη ως προς την τραγωδία. Δηλαδή με το που μπήκαμε στη σχολή μας έβαλε να κάνουμε χωρικά, Βάκχες, Εκκλησιάζουσες  και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς! Έτσι πρώτα έμαθα να παίζω αρχαίο θέατρο και μετά σύγχρονο. Ενθουσιάστηκα από την μία, από την άλλη ήταν μεγάλο το βάρος. Ευχαριστώ πολύ τον Νίκο Μίχα για αυτή την ευκαιρία που μου έδωσε, αν και ήταν πολύ δύσκολος ρόλος, γιατί έπρεπε να είμαι το ζύγι. Τελικά, ακολουθώντας τις οδηγίες του Νικόλα, σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική που έφτιαξε ο Δημήτρης Μαραμής, μπορώ να πω ότι είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένη και δεν έχω αυτή την ανασφάλεια που είχα όταν μου πρωτοέγινε η πρόταση. 


Ελευθερία Ζάβαλη:
Πως μπορείς και ισορροπείς δύο διαφορετικούς ρόλους, έναν στην τηλεόραση και έναν στο θέατρο?


Photo by John Metalman
Μυριέλλα Κουρεντή:
Δεν τους ισορροπείς. Θυμάμαι στις πρόβες, πήγαινα στο σίριαλ, έκανα κάποιες σκηνές και σκεφτόμουν, τι θα κάνω μετά στην πρόβα. Δηλαδή δεν νομίζω ότι υπάρχει απόλυτη ισορροπία. Και αν την βρίσκουν κάποιοι, μπράβο τους! Πέρυσι ήμουν πολύ πιο δοσμένη στον ρόλο μου στην τηλεόραση. Εγώ επιλέγω τι γεμίζει περισσότερο και στην προκειμένη περίπτωση, φέτος ήταν ο θεατρικός μου ρόλος. Με κουράζει που γίνεται παράλληλα γιατί χάνεις λίγο την μπάλα. Φεύγεις από 10 ώρες γύρισμα και πας για 6-7 ώρες πρόβα, φεύγεις μετά, πας σπίτι σου και μαθαίνεις τα λόγια για το επόμενο πρωί, ενώ είσαι ακόμα στην ατμόσφαιρα της πρόβας. Για εμένα είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι και πολύ καλό μάθημα, ως προς την ετοιμότητα, ως προς την πειθαρχεία, ως προς την ανάπτυξη ικανοτήτων που δεν πίστευα ότι είχα, πχ να αποστηθίσω μέσα σε λίγη ώρα 30 σελίδες και είναι πολύ κουραστικό! Αν είσαι δραστήριος άνθρωπος και κάνεις πολλά πράγματα, είναι κάτι που πρέπει να υπομείνεις. 



Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις στην παράσταση, πως αντέδρασες όταν σου προτάθηκε ο ρόλος και πόσο εύκολο σου ήταν να το φέρεις εις πέρας?


Photo by Danae Panagiotidi
Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος:
Ονομάζομαι Χρυσοβαλάντης και κάνω τον Ωκεανό, την Ηώ και τον Τιτάνα. 
Όταν μου προτάθηκε ο ρόλος χάρηκα! Είπα, ευκαιρία για έρευνα, για δημιουργία και για μία απασχόληση που δεν την έχουμε τόσο συχνά. Έχω κάνει ξανά κάτι αντίστοιχο και μου άρεσε από την πρώτη στιγμή. Ο Προμηθέας Δεσμώτης, είναι μία από τις πιο δύσκολες τραγωδίες που υπάρχουν. Η δράση είναι ελάχιστη και είναι πάρα πολύ δύσκολο να καταφέρεις να το περάσεις όλο αυτό στο κοινό.


Ελευθερία Ζάβαλη:
Πες μου έναν ρόλο που θα ήθελες πολύ να παίξεις, σε θέατρο ή και κινηματογράφο και δεν το έχεις ήδη κάνει... 



Χρυσοβαλάντης Κωστόπουλος:
Photo by Danae Panagiotidi
Όλος ο Tšehov.  Γενικότερα μου αρέσουν πολύ οι σκοτεινοί χαρακτήρες, οι περιθωριακοί, οι δολοφόνοι. Στη Θεσσαλονίκη σε μία παράσταση, έχω κάνει έναν τρελό, "ψυχάκια" και μάλιστα πήγε πολύ καλά. Θεωρώ ότι ίσως πίσω από αυτό υπάρχει ένα κομμάτι του χαρακτήρα μου, καθώς περνάω μεγάλα διαστήματα πεσιμισμού και εσωστρέφειας. Μου αρέσει να κάνω έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο από την πραγματικότητα, από όσους έχουμε συνηθίσει. Μου αρέσει να επικοινωνώ με ένα κομμάτι που δεν είναι προφανές, που δεν είναι εύκολο και που χρειάζομαι για να επιβιώσω όπως όλοι οι άνθρωποι. Και που είναι ένα δικό μου κομμάτι.



Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις στην παράσταση, πως αντέδρασες όταν σου προτάθηκε ο ρόλος και πόσο εύκολο σου ήταν να το φέρεις εις πέρας?


Photo by Danae Panagiotidi
Βαγγέλης Παπαδάκης:
Εγώ ερμηνεύω τον Προμηθέα! Όταν μου προτάθηκε ο ρόλος, αντέδρασα με πολύ χαρά και ενθουσιασμό! Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολος ρόλος. Δεν είναι ένας ανθρώπινος καθημερινός χαρακτήρας, με έναν άμεσο λόγο. Έχω βαθιά πίστη στο ανθρώπινο είδος.
Το κείμενο και ο Αισχύλος περνάνε διάφορα μηνύματα. Εμάς μας ενδιαφέρει αυτά να φτάσουν στα αυτιά όσο περισσότερων ανθρώπων και να γίνουν κατανοητά από όλους. Αν αυτό επιτευχθεί είναι μία επιτυχία σημαντική. Είναι μεγάλη ευθύνη για έναν ηθοποιό, να διδάξει μέσα από τα λόγια του Αισχύλου την ιστορία του ανθρώπινου είδους. Είναι πολύ σημαντικό. 


Ελευθερία Ζάβαλη:
Ανάμεσα στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, τι είναι αυτό που σου αρέσει περισσότερο?


Photo by Danae Panagiotidi
Βαγγέλης Παπαδάκης:
Η εμπειρία μου στο κομμάτι με την κάμερα είναι πάρα πολύ περιορισμένη. Η τηλεόραση, ομολογώ ότι είναι κάτι που με κούρασε πάρα πολύ σαν εμπειρία. Το θέατρο παραμένει πάντα κάτι που αισθάνομαι πολύ οικείο και νιώθω σαν το σπίτι μου. Τα άλλα ακόμα είναι κάπως ξένα. Θα ήθελα πάρα πολύ όμως να κάνω κινηματογράφο!



Photo by Danae Panagiotidi
Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις στην παράσταση και πως αντέδρασες όταν σου προτάθηκε ο ρόλος?


Κατερίνα Σπυροπούλου:
Δεν είναι ένας συγκεκριμένος ρόλος αυτό που κάνω... Ξεκινάει από τον Δία, καταλήγει στον αετό και ενδιάμεσα είναι όλοι οι μετασχηματισμοί της δύναμης του κακού. 
Δεν μου προτάθηκε ακριβώς ο ρόλος! Με τον Νίκο Μίχα είμαστε αρκετό καιρό συνεργάτες, ήξερα ότι ήθελε να ανεβάσει την παράσταση, στην οποία θα αναλάμβανα την κίνηση και έτσι βγήκε και ένας ακόμα ρόλος, αυτός που κάνω εγώ.


Ελευθερία Ζάβαλη:
Πόσο εύκολο ήταν για εσένα να αναλάβεις τη κίνηση και χορογραφία στη συγκεκριμένη τραγωδία και πόσο συνεργάσιμα ήταν τα παιδιά?


Κατερίνα Σπυροπούλου:
Η συνεργασία μας ήταν πάρα πολύ καλή. Δεν είχα κανένα απολύτως πρόβλημα, όλα όσα ζητούσα από τα παιδιά γίνονταν και ήταν πρόθυμα να τα δουλέψουν. Πολλά στοιχεία που κράτησα, τα πέρασαν οι ίδιοι μέσα από το σώμα τους μιας και το κάθε σώμα είναι διαφορετικό. Και δεν μιλάμε για χορευτές, άρα μιλάμε για κίνηση ηθοποιού που είναι λίγο διαφορετικό. Έπρεπε να δουλέψω με λιτότητα μιας και ο χώρος είναι αρκετά μικρός, και το σκηνικό επίσης λιτό. Χαίρομαι που καταφέραμε να το πετύχουμε!
Photo by Danae Panagiotidi



Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις στην παράσταση, πως αντέδρασες όταν σου προτάθηκε ο ρόλος και τι δικά σου στοιχεία έχεις περάσει μέσα σε αυτόν?


Photo by Danae Panagiotidi
Ορέστης Τρίκας:
Στη παράσταση ερμηνεύω τον Ερμή, την Ηώ και το Κράτος.
Δικά μου στοιχεία... Νομίζω πως η τραγωδία δεν σε παίρνει να βάλεις δικά σου στοιχεία μέσα, ακόμα και αυτή η παράσταση, που είναι η σύγχρονη εκδοχή του Προμηθέα Δεσμώτη. Δεν έχει να κάνει με το εάν είναι σύγχρονη ή όχι. Οι χαρακτήρες είναι συγκεκριμένοι και θεωρώ πως οτιδήποτε δικό σου θα το μικρύνει, οπότε δικά μου στοιχεία δεν έχω βάλει μέσα. Εσύ απλά φέρεις το σώμα και το μυαλό σου. Απλά αλλάζει κάθε φορά η ματιά του σκηνοθέτη. Να πω ότι χαίρομαι πάρα πολύ που βρίσκομαι σε αυτή τη παράσταση, είναι η πρώτη μου φορά που παίζω σε τραγωδία, και είναι κάτι που ήθελα από μικρός! Τον Νικόλα Μίχα τον εμπιστεύομαι, κάνει πάρα πολύ δουλειά, και σωστή δουλειά! Κάναμε τρομερές αναλύσεις στο κείμενο, και αυτό που για εμένα ήταν το δύσκολο, είναι ότι κάνω τρεις διαφορετικούς ρόλους στη τραγωδία. 


Ελευθερία Ζάβαλη:
Εσύ Ορέστη, παίζεις αυτή τη περίοδο και στην τηλεόραση. Ποια είναι όμως η αληθινή σου αγάπη?


Photo by John Metalman
Ορέστης Τρίκας:
Η μεγάλη μου αγάπη είναι το θέατρο. Η τηλεόραση είναι η ερωμένη μου. 
 Στο θέατρο ζω. 
Η τηλεόραση δεν έχει την ίδια μαγεία. 
Στην τηλεόραση κινείσαι με γρήγορους ρυθμούς, δεν είσαι εκεί 100%. Ενώ στο θέατρο, έχεις μία αρχή, μία μέση και ένα φινάλε. Πρέπει να οδηγήσεις τον ρόλο κάπου και αυτό να το μεταφέρεις στο κοινό. 
Οπότε αν με ρωτάς, το θέατρο είναι η μεγάλη μου αγάπη.


Ελευθερία Ζάβαλη:
Ποιον ρόλο ερμηνεύεις στην παράσταση και πόσο απέχει από τον πραγματικό σου εαυτό?


Photo by John Metalman
Πάνος Τρουμπουνέλης:
Στον Προμηθέα Δεσμώτη, κάνω τον Ήφαιστο, τον Ηρακλή και μαζί με τον Ορέστη Τρίκα και τον Βαλάντη Κωστόπουλο, κάνουμε την Ηώ. Θεωρώ ότι κανένας ρόλος δεν απέχει μακριά από τον εαυτό σου, φτάνει να σκεφτείς πως θα ήσουν αν δεν είχες κάνει αυτά τα βήματα, δεν είχες αυτά τα ακούσματα κλπ. Οι χαρακτήρες που έχουμε διαμορφώσει, έχουν να κάνουν με το τι περάσαμε μικρότεροι. Τι ακούσαμε από τους γονείς μας, από το σχολείο μας, σε τι χώρο ζήσαμε, σε τι χώρα ζήσαμε. Αν άλλαζαν όλα αυτά δεν θα ήμασταν αυτοί που είμαστε τώρα! Οπότε όλοι οι ρόλοι, δεν απέχουν και πολύ από εμάς. Εν δυνάμει όλοι οι άνθρωποι μπορούμε να περάσουμε από όλα τα συναισθήματα και από όλες τις εκρήξεις τελικά! Αν βάλεις τα προσωπικά σου βιώματα, τις μνήμες σου και σε συνδυασμό με τους συναδέλφους σου και τον σκηνοθέτη βγάζεις την τελική εικόνα του ρόλου. Και δεν είναι κάθε μέρα ίδια, άλλες φορές είναι πιο έντονη...


Ελευθερία Ζάβαλη:
Αν σου συμβεί κάτι το οποίο σε επηρεάσει πολύ έντονα συναισθηματικά, μπορείς να το χειριστείς κατά τη διάρκεια ενός ρόλου?

Photo by Danae Panagiotidi
Πάνος Τρουμπουνέλης:
Αυτή είναι η δουλειά μου, και αυτή είναι η δουλειά του κάθε ηθοποιού, είμαστε παντός καιρού. Απλά αν νιώσουμε ότι αυτό το συναίσθημα είναι εκτός ρόλου, πρέπει να βρούμε τρόπο να το διαχειριστούμε... Είτε πνίγοντας το, είτε χρησιμοποιώντας το στον ρόλο ώστε να μην φανεί στους θεατές. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να βγούμε από τον ρόλο, απλά βάζουμε ένα κομμάτι του μέσα σε αυτόν.

Η συνέντευξη και η φωτογράφηση, έγινε στο Θέατρο Δια Δύο (Σπ. Πάτση 99, Κεραμεικός (μετρό), τηλ. 210 3466048)



LIKE US on Facebook:

No comments:

Post a Comment